جدایی در رابطه (چه زمانی باید رابطه را تمام کرد)
وقتی هر مسئله کوچکی به مشاجره تبدیل می‌شود، زن و شوهر فقط همخانه هستند، در کنار هم زندگی می‌کنند نه با هم زمان پایان دادن به رابطه نا‌خوشایند است.
جدایی دردناک
رابطه زوج با دوستان و اعضای خانواده قطع می‌شود، لحظات سخت و دشوار فرا می‌شود، تعادل و توازن روحی و روانی زوج در کار، دوستی‌ها و خانواده کمتر یافت می‌شود تا جایی‌که عده‌ای تا مدت زمان زیادی خود را از هر رابطه جدیدی دوری می‌کنند.
در نتیجه روانشناسان نکات مثبت ترک رابطه را این گونه شرح می‌دهند:
- حرکت رو به جلو، مراقبت و توجه به خود و نیز توجه به جوانب و لواحق دیگر زندگی
- دوری از مشاجرات طاقت‌فرسا و عذاب‌آور رابطه ناکارآمد
- زوج‌های همخانه
رابطه همخانگی
نویسنده کتاب “جدایی شیرین” نادیا فون زالدرن که خود رواندرمانگر زوج در برلین است بیان می‌کند “هر زوجی که از یک رابطه مخرب رها می‌شوند بلافاصله پس از جدایی یک احساس رهایی و سبکی در خود خواهند داشت”
مشاور و مربی خانواده زاندرا هینتر درون زوج‌های نا خوشنودی که با وجود نارضایتی همچنان با هم زندگی می‌کنند از خشم لبریز می‌شود و در یک زندکی دروغین و توهین آمیز و تحت فشار به سر خواهند برد.
رابطه کیک خورد شده
دسته دیگر زوج‌هایی همخانه تکه کوچکی از یک کیک بزرگ خواهند داشت. رابطه کیک خورده شده رابطه‌هایی را توصیف می‌کند که زوج صرفا از کیک بزرگ بزرگ زندگی فقط تکه‌های همجواری و رابطه زناشویی را انتخاب می‌کنند.
نویسنده کتاب “همین الان تمامش کن” هینکه بلومنر از زوج‌های سالمندی گزارش می‌کند که از خود می‌پرسند چرا خیلی زودتر از این‌ها رابطه‌شان را تمام نکرده‌اند.
این زوجها بخاطر عمر هدر رفته‌شان حسرت می‌خورند. “گاهی باید رها شد و به پیش رفت” نتیجه گیری بلومنر در از مطالعه خود بر سالمندان در این جمله خلاصه می‌شود.
در این هنگام زمان جدایی فرا می‌رسد
یک دفترخاطرات روزانه کمک خوبیست تا زمانیکه اولین نشانه افکار جدایی در سر یکی از زوجین گذشت نگاهی به همه خاطرات خود بیاندازد، خاطرات خوب و بد.
علامت خطر
تقریبا در تمام مواردی‌که یک زوج مدام بر سر مسائل کوچک، دعواهایی بزرگ دارند یک سر ریز از عصبانی‌های نهفته تلبار شده در خاموشی وجود دارد.
احساسات نهفته از این مسائل اساسی به ظاهر خاموش است اما خاکستریست که با هر نسیمی سوزان و برافراشته می‌شود بی‌انکه نقشش مشخص باشد.
اما دیگر سوال‌هایی که باید از خود بپرسید:
- الگوی رفتاری و فکری من کدام است؟
- اشتباهات من در رابطه چه مواردی بوده است؟
- چطور ممکن بود رابطه در مسیر بهتری هدایت شود؟
هینته می‌گوید: بدیهی است که صحبت با همسر مهمترین گام در این زمان است. این مکالمه بین دو نفر و یا تحت نظر یک مشاور و رواندرمانگر شانس حل مسئله و گذر کردن از این مرحله را به آنها می‌دهد. با این وجود خیلی از زوجها تا مرحله بحران، از صحبت در مورد مشکلات پرهیز می‌کنند حال آنکه بزرگترین مزیتش مکالمه در این مرحله تفکر عمیق و کسب آرامش درون برای هر دو طرف و نیز کاهش تنش برای هر دو طرف است، و همچنین حداقل می‌تواند احساس عذاب وجدان در آینده را تخفیف دهد و اطمینان را در او ایجاد کند که هر چه در توان داشته برای حفظ رابطه انجام داده است.
مهمترین جمله کتاب بلومنر است: هرگاه سوال “رفتن” یا “ماندن” در رابطه، زمانی بیشتر از برنامه تعطیلات آخر هفته به خود اختصاص داد، باید رفت.
هرچند با احتمال بسیار زیاد روند جدایی مدتی با افکار منفی، تردید و ترس از تنهایی همراه خواهد بود. اغلب ترس از تنهایی و تردید به تعادل خواهد رسید و در این روند هر چه فرد بهتر با مسائل زندگی جدید خود کنار بیاید سریعتر رضایت از این استقلال شیرین را کسب خواهد کرد.
اما با تمام این مسائل یک نکته مسلم و بدیهی وجود دارد و آن اینکه: برای همیشه این سختی ها ادامه پیدا نخواهد کرد. بلومنر:” من هیچ کسی را نمی شناسم که بعد از مدتی، از جدایی به عنوان اشتباه بزرگ خود یاد کرده باشد”
بدون تعارف:”بر خود تمرکز کن”
اینکه روند یک جدایی چگونه پیش برود و مسائل بعد از آن چگونه حل شود به شدت بر مسئله تمرکز بر خود وابسته است. کمابیش می‌توان گفت که هیچ جدایی منطقی و آرامی وجود ندارد و اغلب یکی از طرفین مدتی جنون آمیز دچار بحران‌های روحی و مسائل جانبی جدایی خواهد بود. گاهی رنج جدایی را با عشق به شریک عاطفی پیشین تسکین می‌کنند، گاهی با خشم و نفرت از او. مثلا گاهی با محروم کردن او از دید فرزندان سعی در ابراز این خشم دارد.
فون زالدرن می‌گوید: مشکل این است که حتی زوجی که خود طالب جدایی بوده است آرام و با یک روند ثابت باقی در این نظر نمی‌ماند و گاهی بخاطر همین عدم اطمینان و تزلزل، در دام کنش‌های همسر خود می‌افتد و واکنش‌های عصبی و تند نشان خواهد داد.
و این داستان خود روند مخربی را در پی خواهد داشت.
زوجی که کمینه انتظار روند منطقی و معقول را دارد باید تا حد امکان حتی در بحران‌ها تا رسیدن به این هدف در رفتار و گفتار مطمئن و با ثابت قدم بردارد.
بلومنر: “زوج باید تنها برخود تمرکز کند و وارد نبرد با طرف مقابل نشود”
